BİLİYORUM ÖĞRETMENİN BU TOPLUMA ENTELEKTÜELLİK BORCU VAR…
Maharet eğer maharetse, bunun en iyi olanı, kişiyi taşıdığı değere göre toplumda konumlandırmak olmalıdır. Tarihsel ve toplumsal rolünün gereği olarak, önemli değerler taşıyan öğretmeni doğru konumlandırmak, çocuklarımıza sunacağımız doğru rol modeller açısından da oldukça önemlidir. Öğretmene yönelik iltifat içeren sözler söylemek, tek başına maalesef çözümün bir parçası olmuyor. Gönlümüzün en güzel yerinde konumlandırdığımız, anne ve baba sevgisiyle özdeşleştirdiğimiz öğretmelerimizi sosyal statü olarak sağlıklı konumlandırabiliyor muyuz? Kalbimizin en güzel köşesinde yer alan öğretmenlerimiz, Cemre’nin doğaya dokunuşu gibi çocuklarımıza dokunup, onları değiştirip dönüştürürken ve hayata hazırlarken; bizler, onların sosyal hayattaki varlığını sadece okulla mı sınırlandırıyoruz? Yoksa “Öğretmenim, sizin bu konudaki fikriniz nedir?” diye sorular sorduğumuz, güvenle danıştığımız, entelektüel yanından yararlanmak için fırsat kolladığımız bir kişilik midir öğretmen? Her şeyin ekonomi ile açıklandığı bir dünyada yol alırken “Önemli bir değerin ihmal edildiğini,” düşünmeye başladığımı söylesem yanlış olmaz sanırım. Evet, evet sizin de tahmin ettiğiniz gibi “Öğretmenin sosyal statüsünden,” bahsediyorum. Gelişme ve ilerle toplum adına, çocuklarımız adına en güzel kavramlar şüphesiz. Peki gelişme, ilerleme kavramlarının gerekliliklerini bilen, değişim dönüşümde oluşabilecek riskleri gören ve ayıklayan, çocuklarımızda duyarlılık oluşturan öğretmenlerimizin rolünün toplumun diğer katmanlarına yayılması gerekmez mi?
Her gün tertemiz çocuklarla ders yapıp kalbi en temiz duygularla yıkanan öğretmenin, toplumun bir çok sorununda iyilik elçisi olduğu/ olacağı unutulmamalıdır. Çocukluğumda nişanlarda/düğünlerde baş köşeye oturtulan “Hazır öğretmen gelmiş bu ortamı değerlendirelim,” diyen insanları yeniden görmek istiyorum. BİLİYORUM ÖĞRETMENİN BU TOPLUMA ENTELEKTÜELLİK BORCU VAR. Bu cümleyi yazmaktaki amacım, öğretmenin her tür maddi göstergelerden ve değerlerden ari olarak toplumun entelektüel yanını tamamlayan bir kişilik olarak görülmesinin gerekliliğidir. Tarihsel süreç içinde geçim kaynakları ya da üretim kaynaklarının formları değişse bile öğretmene bakışın ve onu hayatta konumlandırmanın formu güvenli bir gelecek adına değişmemelidir. Aile ile başlamalı öğretmene yüklenen değer ve topluma yayılmalıdır. Aileden sonra en güvenli liman öğretmendir.
ÖNERİ-5:
Cemre Eğitim Modeli’nin merkezinde olacak ÖĞRETMEN, dezavantajlı koşullarda yetişen çocuklar için her şey olurken, diğer koşullarda yetişen çocuklar için önemli bir rehber olacaktır.
CEMRE EĞİTİM MODELİ’nde Öğretmen için sınıflarla sınırlı olmayan, toplumun diğer katmanlarına da nüfuz edecek özel tanımlar yapılacaktır.
05.05.2021 Murat Avcı