Kategori: Makaleler

BİLİYORUM ÖĞRETMENİN BU TOPLUMA ENTELEKTÜELLİK BORCU VAR…

Maharet eğer maharetse, bunun en iyi olanı, kişiyi taşıdığı değere göre toplumda konumlandırmak olmalıdır. Tarihsel ve toplumsal rolünün gereği olarak, önemli değerler taşıyan öğretmeni doğru konumlandırmak, çocuklarımıza sunacağımız doğru rol modeller açısından da oldukça önemlidir. Öğretmene yönelik iltifat içeren sözler söylemek, tek başına maalesef çözümün bir parçası olmuyor. Gönlümüzün en güzel yerinde konumlandırdığımız, anne ve baba sevgisiyle özdeşleştirdiğimiz öğretmelerimizi sosyal statü olarak sağlıklı konumlandırabiliyor muyuz? Kalbimizin en güzel köşesinde yer alan öğretmenlerimiz, Cemre’nin doğaya dokunuşu gibi çocuklarımıza dokunup, onları değiştirip dönüştürürken ve hayata hazırlarken; bizler, onların sosyal hayattaki varlığını sadece okulla mı sınırlandırıyoruz? Yoksa “Öğretmenim, sizin bu konudaki fikriniz nedir?” diye sorular sorduğumuz, güvenle danıştığımız, entelektüel yanından yararlanmak için fırsat kolladığımız bir kişilik midir öğretmen? Her şeyin ekonomi ile açıklandığı bir dünyada yol alırken “Önemli bir değerin ihmal edildiğini,” düşünmeye başladığımı söylesem yanlış olmaz sanırım. Evet, evet sizin de tahmin ettiğiniz gibi “Öğretmenin sosyal statüsünden,” bahsediyorum. Gelişme ve ilerle toplum adına, çocuklarımız adına en güzel kavramlar şüphesiz. Peki gelişme, ilerleme kavramlarının gerekliliklerini bilen, değişim dönüşümde oluşabilecek riskleri gören ve ayıklayan, çocuklarımızda duyarlılık oluşturan öğretmenlerimizin rolünün toplumun diğer katmanlarına yayılması gerekmez mi?

Her gün tertemiz çocuklarla ders yapıp kalbi en temiz duygularla yıkanan öğretmenin, toplumun bir çok sorununda iyilik elçisi olduğu/ olacağı unutulmamalıdır. Çocukluğumda nişanlarda/düğünlerde baş köşeye oturtulan “Hazır öğretmen gelmiş bu ortamı değerlendirelim,” diyen insanları yeniden görmek istiyorum. BİLİYORUM ÖĞRETMENİN BU TOPLUMA ENTELEKTÜELLİK BORCU VAR. Bu cümleyi yazmaktaki amacım, öğretmenin her tür maddi göstergelerden ve değerlerden ari olarak toplumun entelektüel yanını tamamlayan bir kişilik olarak görülmesinin gerekliliğidir. Tarihsel süreç içinde geçim kaynakları ya da üretim kaynaklarının formları değişse bile öğretmene bakışın ve onu hayatta konumlandırmanın formu güvenli bir gelecek adına değişmemelidir. Aile ile başlamalı öğretmene yüklenen değer ve topluma yayılmalıdır. Aileden sonra en güvenli liman öğretmendir.

ÖNERİ-5:

Cemre Eğitim Modeli’nin merkezinde olacak ÖĞRETMEN, dezavantajlı koşullarda yetişen çocuklar için her şey olurken, diğer koşullarda yetişen çocuklar için önemli bir rehber olacaktır.

CEMRE EĞİTİM MODELİ’nde Öğretmen için sınıflarla sınırlı olmayan, toplumun diğer katmanlarına da nüfuz edecek özel tanımlar yapılacaktır.

05.05.2021 Murat Avcı

Eskilerin deneyimleri bizim için çok önemli. Modernite adına süzmeden her şeyi ithal ettiğimiz bir kültürle hemhal olduğumuz şu dönemlerde, hayatın zor dönemeçlerinden geçmiş, dönüşmüş ve değişmiş yüce bir milletin evlatları olduğumuzu unutmadan, kültürümüzde var olan ve hayata dair atalarımızdan almamız gereken çok önemli değerler olduğunu unutmayalım . Bir örnekle açıklamak isterim. Misafirimiz gelince ilk iş olarak kolonya tutmak ve şeker ikram etmek kültürümüzün önemli bir parçasıydı. Zamanla hepimiz bu adetten uzaklaşmaya başladık. Pandemi sürecinde ise kolonya tutmanın ne kadar hayati bir gelenek olduğunu fark ettik. Bu farkındalık ilk başlarda dükkanlar önünde kolonya sıralarına bile neden oldu. Peki evlatlarımızla ilgili atalarımızın bize verdiği ipuçları nelerdi?

-Dört göz bir evlat içindir.

Bir de büyüklerimizin değerli öğütleri vardır. “Evladını gözüne bile güvenmeyeceksin,” derler.

Evlatlarımızı merkeze almamız gerektiğini ve ocaklarda kaynayan kazanın evlatlarımız için olduğunu kültürümüz bize öğretti.

Sofraya oturduğumuzda, “Kızım, oğlum ekmek yemeden kalkma,” diyen atalarımız belki henüz proteinleri bilmiyorlardı ancak yaşam koşulları onlara, “Karbonhidrat almayan kimsenin vücudundaki hücrelerin proteinleri yiyeceğini-bunu yeni öğrendik-ekmek yememenin ölümcül olduğunu,” anlatmaya çalışıyorlardı. Tüm bu çabalar ana kuzuları içindi.

Sosyal ve ekonomik eşitsizliğin çocuklarımızda beslenme konusunda önemli sorunlar yarattığı şüphesizdir. Sağlıklı beslenmeyen çocuklarımızın fiziksel ve bilişsel gelişimlerinin sekteye uğrağı apaçık ortadadır.

ÖNERİ-4: Çocuk yedi yaşına kadar aile himayesinde, devlet güvencesinde olmalıdır.

Anne ve baba hangi ekonomik koşulda olursa olsun, çocuklarımızın beslenmesi ihmal edilmemelidir. Çünkü beslenme yetersizliği çocuklarımızın zihinsel ve bilişsel gelişimlerini olumsuz etkilemektedir. Annenin hamilelik öncesi, hamilelik esnasında ve çocuk dünyaya geldiği andan itibaren hem annenin hem de çocuğun beslenmesi ihmal edilmemelidir. Çocuğun beslenmesi konusu, kişisel duyarlığın ötesine taşınmalı ve devlet güvencesinde olmalıdır. Minik kuzular ekonomik nedenlerden dolayı beslenme bozukluğu yaşamamalıdır.

04.04.2021 Murat Avcı

NOT: Her dünyaya gelen çocuğun ekonomik koşullardan etkilenmeden nasıl beslenebileceği CEMRE EĞİTİM MODELİ’nde detaylı anlatılacaktır.

Bir akşam ne izlediğim film ne okuduğum kitap ne de sosyal medya mutlu etmedi beni… Çayımı alıp Güzel İzmir’i evimin balkonundan izlemeye başladım. Acaba kaç hane ve içlerinde kaç çocuk vardı. Kışın ortasında ısınamayan, sağlıklı beslenemeyen, sağlık sorunları, aile sorunları olanlar var mıydı? Kaç taneydi bunlar? Evleri aydınlatan lambalar onların mutlu olmaları için yeterli miydi? Odalar arası koşuşturmalar, bir kaç oyuncakla oynamalar, onların ince ve kaba motor becerilerinin gelişimi için yeterli miydi? Peki bilişsel gelişimleri ne olacaktı? Birkaç kişiden oluşan aile üyeleri arasında olmak sosyal becerileri ve bilişsel gelişimleri için yeterli çözüm sunabiliyor muydu? Aile en güvenli limandı şüphesiz ancak bu güvenli limandan çıkıp hayata sağlıklı dahil olmak için çocuklarımız için neler yapılabilirdi? Güvenli limandan ayrılan çocuk, başka bir güvenli limana doğru yol alırken eğitim alanında uzman insanlarla nasıl karşılaşabilirdi? Bu karşılaşma yaşadıkları tüm sorunlar için bir çözümün parçası olabilir miydi?

Hani sorular artar soruna dönüşür, beyinin çalışma sistemi kaotik bir hâl alır ya? İşte o zaman beyin, sorunlardan uzaklaşmak istercesine ya kaçışı dener ya da çözüme odaklanır. Gözleri ışıl ışıl olan çocuklara, ışıl ışıl gözlerle bakan öğretmenlerin olduğu okul öncesi eğitim kurumları sadece sıcak bir yuva olmayı sağlamayacak aynı zamanda çocuğun bozulan bir çok zihinsel şemasının düzenlenmesini sağlayacaktı. Bu benim bulduğum bir çözüm değildi. Okul Öncesi eğitimin keşfedilmesi tek başına yeterli değildi. En çok da büyükşehirlerdeki çocukların okul öncesi eğitim alma oranlarını merak ediyordum. Onlarca çocuğun aileleri ile katıldığı bir organizasyona katılacak, velilerle buluşacak ve çocuklarına okul öncesi eğitim alıp aldırmadıklarını soracaktım. Organizasyon işleri yapan bir arkadaşı aradım. “Böyle bir fikrim var,” dedim. Sağ olsun sahiplendi. “Hocam, organizasyon bende,” dedi. Beylikdüzü’ndeki Beylicium alışveriş merkezi ile anlaşmıştı. Alışveriş merkezi-sağolsun- en üst katlarını için ayırmıştı. Beylikdüzü’nde organizasyon öncesi 1000 Adet broşür dağılmış ve ön tanıtım yapılmıştı. Hemen İstanbul yolunu tuttum. Sabahın ilk saatinde mağazayı açanlarla birlikte ben de oradaydım. Aileler çocuklarıyla birlikte üst katı doldurmaya başlamışlardı. Gördüğüm kalabalığa çok şaşırmıştım. Koca şehirde yaşayan çocuklar eğlenmeyi ne kadar da özlemişlerdi. Palyaço gösterileri onları çok mutlu etmişti. Belli ki oyun denince bu konuda en uzman çocuklardı.

Bir kaç aile ile sohbet imkanı buldum. Çoğu ailenin çocuğuna anneleri ya da aile üyelerinden biri bakıyordu.

ÖNERİ-3:

ŞEMA TERAPİ: Dar sokaklar, sınırlı arkadaşlık ilişkileri, şehrin sorunları içinde sıkışan çocuklar için ŞEMA TERAPİ zorunluluktu. Peki Şema Terapi Neydi? Nasıl olacaktı? Bunun cevabı çok basitti; dar sokaklara ve apartmanlara sıkışan çocuklar, okul öncesi eğitim kurumlarına giderek, zihinlerindeki olumsuz şemaları yeniden düzenleyebilecekti. Böylece çocuklarımızın Episodik bellekleri güzel anılarla dolu olacaktı.

Not: Şema Terapi, Cemre Eğitim Modeli’nin önemli bir parçası olacaktır. Özgün içerikler barındıran detaylar burada anlatılmamıştır.

01.04.2021Murat AVCI

Dert etmeden değişmiyor hiçbir şey… Dert edinmek insanın zihninin, çözüme odaklanması açısından da çok gerekli. Okul öncesi eğitim bir ulusun en önemli derdi olmalıdır. Çocuklarımızı en iyi şekilde yetiştirmeyi dert edinirsek, eğitim yolculuğumuz BİR SEVDA YOLCULUĞU’na dönüşecektir. Alanın uzmanlarının konuyu tek başına dert edinmesi anlaşılan yeterli olmuyor. Biliyorum onlar çok emek veriyor; gece geç saatlere kadar ertesi günkü programı hazırlıyor, günde 4-5 saat uykuyla ayakta durmaya çalışıyorlar. Onlar üzerine düşen görevleri fazlasıyla yapıyorlar. Peki onların temsil ettiği misyonun toplumsal karşılığı var mı?

Çocuğu okul öncesi eğitim alan velilerimiz, bu gerçekliği çok yakından görme şansına sahipler. Öğretmenlerimize bu anlamda çok değer yüklediklerini görmekteyim.

ÖĞRETMENİN GÖRDÜĞÜ DEĞER VELİ-ÖĞRETMEN DÜZEYİNDE KALMAMALI, TOPLUMU TEMSİL EDEN KURUMLARDA BİR TEMSİLİCİLİK DÜZEYİNE ÇIKMALIDIR.

ÖNERİ-2

Köy-Kasaba-İlçe-İl düzeyinde yönetim şeklinin önemli bir parçası olmalı ve buralarda temsilci okul öncesi öğretmeni olmalıdır. Kararlarda ona danışılmalı ve imza yetkisi olmalıdır. Üst düzey temsilde görev almak, okul öncesi öğretmeninin etki alanını genişletecek, toplumsal saygınlığına ve verilen kararlara anlamlı katkılar sağlayacaktır. 24.03.2021 Murat AVCI

CEMRE EĞİTİM MODELİ-1

Söz konusu olan evlatlar olunca, aileler hatta tüm yakınlar seferber olur. “En iyi eğitimi çocuklarımıza nasıl aldırırız?” telaşıdır bu. Başarılı olma adına, kabiliyetleri farklı olan çocuklarımız aynı sınav sürecinden geçer. Verilen birkaç aylık eğitim-öğretim sürecinden sonra çocuklarımızdan sınavlarda yüksek başarılar bekleriz. Kabiliyetleri farklı olan çocuklarımıza uyguladığımız sınav tek tiptir. Birkaç ay boyunca öğrencinin öğrendiklerini, sınav kağıdına en iyi şekilde yansıtmasını isteriz. Aslında bu UZUN SÜRELİ bellek yoklamasıdır. Uzun süreli belleği iyi olan çocuklar öğrendiklerini, kâğıda iyi yansıtma konusunda çok başarılıdır. Peki uzun süreli belleği iyi olmayan öğrenciler? Onlar çok iyi ders dinleseler de bir türlü dilediklerini kâğıda yansıtamazlar. Gayretin sonuçsuz kaldığı durumlardır bunlar. Ölçeğimiz hafıza yoklamaya dayalı olduğu için sadece bu yönde yeteneği olan evlatlarımız ön plana çıkar. Onları başarılı kabul ederiz. Peki uzun süreli belleği iyi olmayan çocuklarımızın tek tip ölçme yöntemiyle başarısız sayılması doğru mudur? Onları hayata dahil etme konusunda uyguladığımız ölçme araçları yeterli midir? Elbette ki yeterli değildir. Çünkü çocuklarımızın hepsinin kabiliyeti çok farklıdır. Tek tip değerlendirme yöntemi çocuklarımızı anlama ve hayata dahil etme konusunda yetersizdir.

Başarıyı ölçme konusunda kullanılan yöntem ve tekniklerle verilen eğitim, 20 kişilik bir sınıfta bir öğrenciyi dahi dışarda bırakmadan kabiliyetleri ölçüsünde hayata dahil etme konusunda yeterli olmalıdır. Düşük not aldığı için okula küsen bir çocuğun, okulda eğitimine devam etmemesi durumunda, yaşla birlikte değişip ilerde toplumun en çok ihtiyacı olduğu dönemde başka alanlarda büyük yararlar sağlayıp sağlamayacağını nasıl bilebiliriz? Çocuklarımız kabiliyetlerinin keşfedildiği bir eğitim yolculuğu içerisinde olmalıdır. Her yıl hatta her ayın çocuklarımızı keşfetmek için gelişimsel açıdan önemi vardır.

KEŞİF YOLCULUĞU BİR SEVDÂ olmalıdır. Öğrenme ortamlarında az sayıda öğrenci olması, öğretmene öğrencinin kabiliyetlerini keşfetme konusunda önemli fırsatlar sağlar. Bu anlamda, öğretmeni merkeze almadan yapılan tüm çalışmalar, yanılsamadır.

BİLGE ÖĞRETMEN MODELİ, eğitimdeki sıkışmışlığı çözmek için önemli bir anahtar olabilir. Okullarımızda bulunan deneyimli öğretmenler bizler için büyük bir hazinedir. Yılların kazandırdığı tecrübe ile onlar zaten eğitime katkı sağlamakla birlikte bunun daha güçlü bir hal alması için farklı bir boyuta taşınması gerekmektedir. Şunu bilmeliyiz ki öğrenmeyi erkene alabiliriz ancak, tecrübeyi erkene almamız mümkün değildir. Bu nedenle biriktirilen tecrübenin yeni öğretmenlere aktarımı konusunda SAĞLIKLI yöntemler geliştirilmelidir.

ÖNERİLER-1:

1-Engin bilgiye dayalı, yaptığı çalışmalar ile farkındalık yaratan BİLGE ÖĞRETMEN kadroları oluşturulabilir. Bu öğretmenler, kurum içinde öğrencileri keşfetme yolculuğunda farkındalık yaratıp genç öğretmenlere de model olabilir. BİLGE ÖĞRETMEN, bu görevi yaparken de öğretmenin çalışmasını kolaylaştırmalı, okul yönetimine önerilerde bulunmalı, öğretmenlere yeni perspektifler kazandırmalı, bunu yaparken de öğretmenin otonomluğuna zarar vermeyen bir çalışma yöntemi benimsemelidir.

22.03.2021 Murat AVCI